Breatharianizm

Z Szuropedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Breatharianin w trakcie przerwy na posiłek "dla towarzystwa".

Breatharianizm – rzekomy stan, w którym możliwe jest zachowanie życia i zdrowia przez człowieka, mimo zaprzestania przyjmowania pożywienia, a czasami także ograniczenia spożywania wody. Niejedzący twierdzą, że do życia wystarczająca jest nieokreślona "energia światła" zwana również biofotonami i niemal każdy jest zdolny do niejedzenia przy zastosowaniu odpowiednich technik. Breatharianie jako posiłek traktują kąpiel słoneczną oraz wpatrywanie się w Słońce. Słuchając tych rewelacji trudno się nie zdziwić, że po fali upałów oraz plażowania nad morzem nie doświadczamy epidemii otyłości. Ponadto breatharianie często twierdzą, że pomimo tego iż nie muszą spożywać pożywienia oraz przyjmować napojów to jednak ze względów towarzyskich czasami coś sobie wrzucą na ząb. Według bretarian naszym zadaniem jest osiągnięcie stanu człowieka kompletnego. Kto to? Książka Chuang Tzu tłumaczy go tak: "pożar lasu nie może go spalić, zimny lód nie oziębi go, grzmot, od którego chwieje się kamienna góra, nie może go zranić, sztorm i morskie fale nie przerażą go”. Nie ma naukowych dowodów na tezy wysuwane przez rzekomo niejedzących. Breetharianizm jest sprzeczny z obecną wiedzą naukową. W wypowiedziach przyznających się do praktykowania niejedzenia są sprzeczności. Polski breatharianin, Mariusz Piotrowski, twierdzi, że nie spożywa pokarmów i napojów od czerwca 2013 i mówi:

„Mocz wydalam może z raz w tygodniu, kał to jeden mały bobek na 2-3 tygodnie... Nie zapominajmy, że absorbujemy wodę również poprzez skórę. Jeśli chodzi o to drugie, to tłumaczę to samoczynnym łuszczenie się jelit."

Opinia ta nie została potwierdzona przez żadne, niezależne źródło. Swoją drogą ciekawe dlaczego moczu również nie może wydalić przez skórę?

We wrześniu 1999, w ramach australijskiego programu telewizyjnego 60 Minutes zorganizowano eksperyment z udziałem Ellen Greve propagatorki breatharianizmu. Po 48 godzinach eksperymentu nadzorujący go lekarz stwierdził u niej odwodnienie i wysokie ciśnienie tętnicze. Ostatecznie eksperyment trwał tylko 4 dni – został przerwany ze względu na zły stan Ellen Greve.

Inną osobą praktykującą niejedzenia rzekomo był hinduski jogin Prahlad Jani żyjący od blisko 50 lat w swej pustelni (jakinii) w Indiach. Jogin zgłosił się dwukrotnie (w 2003 i 2010 roku) na ochotnika do obserwacji w warunkach klinicznych. Z powodu zdanych pomyślnie prób wynikających z badań klinicznych Discovery Channel zdecydowało się na wyprodukowanie i emisję programu na jego temat. Żadna z tych dwóch prób z udziałem Prahlada Janiego nie została jednak opisana w czasopiśmie naukowym.